درسته یه مقداری زیاد پدرم در اومد اما بالاخره دختر دومم یعنی بهار خانم تشریف اوردن به این دنیا.
بیمه رو چند مدت قبلش درست کرد که هزینه های سونوگرافی کم بشه.
وسعت کار هم داد یعنی رزق زیادتر شد و افراد جدیدی به همکاران اضافه شد.
هزینه زایمان هم خودش جور کرد. چند روز قبلش هزینه اش رو خداوند واریز کرد.
أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ
آیا شما آن را خلق میکنید یا ما آفریننده ایم؟
سوره الواقعه آیه 59
و
وَأْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَیْهَا لَا نَسْأَلُکَ رِزْقًا نَّحْنُ نَرْزُقُکَ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَىٰ
خانواده خود را به نماز فرمان ده؛ و بر انجام آن شکیبا باش از تو روزی نمیخواهیم؛ (بلکه) ما به تو روزی میدهیم؛ و عاقبت نیک برای تقواست
سوره طه آیه 132
و اما
فکر می کنم در سخت ترین قسمت زندگی ام هستم. از لحاظ فشار روانی بین قولهایی که برای ساخت تابلو می دهم و باید سر موقع تحویل بدهم
اوف بعهدکم آیه ۴۰ بقره
و باری که خانواده روی دوش من می گذارد.
بار قول و بار خانواده هر کدام از یک طرف شنگول العلما را می کشد و من را در سکوت می برد.
در وضعیت جنگی و بسیار سختی ام الحمدلله ^_^
به این فکر می کنم که کارگاهم از گوشه حیاط برود بالای پشت بام یا کشف کنم چطوری علمای بزرگ سه ساعت در روز می خوابیدند.^_^
پوشکی که الان می خرم سایز شش هست که زین پس سایز یک هم باید بخرم.
یک و شش. البته قسمت ششمون داره کمرنگ می شه.
بین این شلوغی ها باید بگویم ارحنا یا بلال.
اما موج های دنیا، گاهی نمازم را خراب می کند.
معلوم می شود که هنوز دریا نشده ام که موج کوتاه دنیا در نماز، اذیتم می کند.
ممکنه بگید چرا اسم دختر دوم رو گذاشتم بهار. بهار که اسم مذهبی نیست الان بهتون ثابت می کنم که بهار اسم مذهبیه. از اون مذهبی های اصل هم هست. کمی صبر کنید.
من اصلا تربیت بچه بلد نیستم هرچند که تلاش می کنم
مثلا استاد وافی و استاد تراشیون و استاد پناهیان برای تربیت گوش دهم اما در عمل باید بتوان پیاده کرد. و خیلی عوامل از دست من خارج است و گاهی خارج می شود.
کنترل خود ساعت سه نصف شب در حالی فرزند می خواد از لباسشویی بره بالا به عنوان فتح کوه کوچک، کار سختی است.
هم موانعی بیرونی برای تربیت هست و گاهی درونی. امیدی به خودم ندارم امیدم به خداست که یخرج الحی من المیت. میت منظور خودم هستم. از این میت ان شاءالله دو فرزند صالح بماند.
اسم های دخترهام رو اینجا می گم بیست سال دیگه با پسرتون خواستید بیاید خواستگاری بدونید گدومه ^_^. اون موقع منم می بینید می فهمید ادعا طبق طبق عمل خالی خالی یعنی چه. آهِ ! مِن قِلَّةِ الزّادِ ، و طُولِ الطَّریقِ ، و بُعدِ السَّفَرِ ، و عَظیمِ المَورِدِ.
این بنده ناوارد مثل حافظ بچه محلمون نیستم که بگم برید خودتون شعر رو کشف کنید. ایه اش رو می نویسم کنار شعرهام.
بی جنبه هم خودتون هستید.
فعلا با یک شعر طنز شروع کنیم:
این بار من یکبارگی در عاشقی پیچیده ام
این بار من یکبارگی در کار خود زائیده ام
دنیا پدر در اورد اما رضای حق ببین
من خود به چشم خویشتن بابای خود را دیده ام^_^
اول از همه شعر کارت عروسی ام رو می ذارم. از اونجا که هم شعر گفتن رو توی سربازی یاد گرفتم و هم طراحی بلد بودم و هم اینکه می خواستم یه جوری بفهمونم که رقص و اهنگ نداریم شعر زیر رو توی کارت عروسی گفتم و گنجاندم. و به هر که می دادیم کمی لبخند می زد و می گفت این اولین کارتی هست که متنش رو می خونیم.*_*
بقیه کارتها دو کبوتر و لانه عشق و اینهاست نمی خوانیم.
هر چند در عمل خیلی موفق اجرا نشد. اما تا حدودی تونستم اجراش کنم. به همون اندازه ای که نشد اجرا کنم شب اول عروسی دندون درد گرفتم ^_^.
تبسم اسم مستعار هست. کپی این شعر روی کارت عروسی بدون ذکر نام شاعر مجاز است ^_^.
جای اسمهای ما اسم های خودتون رو بذارید وزنش خراب شد درستش کنید.
ازدواج محسن و یارش تبسم توی تالار
گر شما آیید دارد شور و شادی های بسیار
تمبک ما میز تالار است و دف بشقاب داداش
دی جی ما دایی و عامو بود با صوت خش دار
کادو لطفا بنز و ماکسیما نیارید جا نداریم
چک به اسم حامل و داماد باشد ای هوادار
هم کباب ما کمی نیم پز بود هم کنجه نصفه
ما صفا داریم اما روی میز و آن شب تار
عکس و فیلم ما نگیرید و دل ما خوش کنید
عکس ما در قاب قلب خود ز بیگانه نگه دار 31 نور
نوکر سیبیل باباتم ولی ما خسته ایم
ما دو تا را بعد این جشن خفن تنها گذار (این بیت، آخر کار حذف شد و در کارت نیامد که می آمد بهتر بود. و گناه کمتر)
شهوت دنیا فنایی آخرت خیر و ابقی (14 آل عمران )
رقص و آهنگ غنا غافل کند ما را ز یار( 6 لقمان )
روزی ما دست یار و یار ما رزاق عالم (60 عنکبوت )
ای عذب با ازدواج و اتق اله رو به دیدار (32 و 33 نور)
یک دعای خیرتان بهتر ز دنیا و خزائن
یار حجت باشی و در انتظار یار بیدار (105 توبه، 9 صف)
الان چند ماهی می شه تقریبا یه کم مثل بچه ادم می خوابیم البته یه کم، نه دو کم و نه سه کم، فقط یه کم، که بهار خانوم تشریف آوردن. امیدوارم ایشون مثل اوشون با خواب ما مشکل نداشته باشند، بذارند ما مانند بقیه انسان ها بخوابیم. البته اولش معمولا که نمی شه.
بعضی از دکترهای زنان و زایمان هستند که صبر ندارند ، اهل ریسک نیستند، حوصله نظارت ندارند تا بچه کامل کامل بشه. بچه رو زود به دنیا می اورند بچه مشکل گوارشی می گیرد شیر مادر نمی خورد بدخواب می شود و ..... و پدر پدر و مادر بچه در می آد تا خواب و .... درست شود و گاهی عوارضی تا همیشه می ماند.
فرزندها رو نذر کردم، مثل مادر حضرت مریم (س) که فرزندش مریم ( س)رو نذر کرد.
فرزند اول به اسم ریحانه نذر حضرت فاطمه س. این شعر تقدیم به حضرت فاطمه س با تاکید بر صفت ریحانه ی حضرت. پشت در بیمارستان قبل از تولد ریحانه خانم سروده شده:
هر کس مقرب می شود رَوح و ریحان می شود(۸۸ و ۸۹ واقعه)
جنت شود در جنتان جان می شود جان می شود(۴۶رحمان)
پیراهن یوسف چه سان بینا کند چشم پدر
چون روح روحانی شود هر چیز درمان می شود
بوی اویس از راه دور چون می رسد اندر مشام(حدیث از سوی یمن بوی خدا می شونم)
هر کس که عاشق می شود بویی ز جانان می شود
پیش خدا چون خوش بود بوی دهان روزه دار(خُلُوفُ فَمِ اَلصَّائِمِ أَفْضَلُ عِنْدَ اَللَّهِ مِنْ رَائِحَةِ اَلْمِسْکِ ثواب الاعمال ج ۲ ص ۵۱)
ماذا جزای صبر عشق؟ خود جملگی کان می شود
از عاشقی بگذر همی خود عشق شو خود عشق شو
حائل نباشد در میان آن کس که او آن می شود
ریحانه شو ریحانه شو خود بوی عشق او بده
هو هو کن ای محسن که هو در جام مستان می شود
در زیارتنامه امام حسین ع آمده:
السَّلامُ عَلَیک أَیها الصِّدّیقُ الطَّیبُ الطّاهِرُ، الزَّکی الْحَبیبُ الْمُقَرَّبُ وَابْنُ رَیحانَةِ رَسُولِ اللّٰهِ....
اما شعر بهار خانوم. فرزند دوم، نذر امام زمان عج است. تقدیم به امام زمان عج با توجه به صفت بهار ایشون.
در زیارتنامه امام زمان(عج) می خوانیم: «السَّلَامُ عَلَى رَبِیعِ الْأَنَامِ وَ نَضْرَةِ الْأَیَّام» یعنی سلام بر بهار مردمان و خرمی روزگاران.
بهاری شو بهاری شو بهار مردمان را جو
من روحانی خود را شکوفا کن برای او
من حیوانی خود را بکش با زهد ای دوست
که اول شرط در ندبه تخلی از همه جز هو
چه گویم من چه جویم من که وجه اله ببینم من
مگو من من بگو او او که او اید در آن سو
مباش ان سان که قائم ترک شد در خوی بازاری(۱۱ جمعه)
ثواب ذکر در بازار چه می داند هوس خو
به بوی عطر پیغمبر تحلی کن همه اخلاق را
تو چون ایه تجلی کن چو رو اندر میان مو
برای قایم عالم قیامت کن قیامت کن
بگو یا هو بگو یا هو فقط در عشق شو با او
افوض امر خود بالکل به یارت جان جانها
که یار یار باشی و ببینی نور ماه خوب رو
تخلی و تحلی و تجلی را بجو محسن ((۱۵۱ بقره)
که دنیا ساعتی باشد بهار آخرت پنجاه کو (۴ معراج)
فَانظُرْ إِلَىٰ آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ کَیْفَ یُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ ذَٰلِکَ لَمُحْیِی الْمَوْتَىٰ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
پس (ای بشر دیده باز کن و) آثار رحمت (نامنتهای) الهی را مشاهده کن که چگونه زمین را پس از مرگ (و دستبرد خزان باز به نفس باد بهار) زنده میگرداندمحققا همان خداست که مردگان را هم (پس از مرگ) باز زنده میکند و او بر همه امور عالم تواناست
سوره الروم آیه 50
در زمان سربازی نگهبان که می شدم خیلی سخت می گذشت. نه ادمی، نه کتابی، نه موبایلی و نه هیچی. سکوت محض در یکجای تاریک نگهبانی و فشار خواب.
من برای نگهبانی چی کار می کردم؟
شعر می گفتم شعر گفتن رو فقط با یک کتاب سیروس شمیسا با کمک دوست اصفهانی ام یاد گرفتم حدود هفتاد شعر در همان زمان سربازی گفتم و الان هر ده سال یه دونه شعر می گم.^_^
حالا یکی از اون هفتاد شعر سربازی را می خواهم اینجا بگویم.
در شب شعر یکبار خواندم همه مسخره کردند گفتند قبلا مولوی و حافظ، اینها رو گفته. از قضا من هم در دل شعرهای انها را مسخره می کردم نه سر داشت و نه ته. نه قافیه و وزن. اسمش هم شعر نو و سپید و ... بود ^_^:
بریم سراغ شعر:
مست توام عود توام بویی خوش از جود توام
دیوانه از بود توام پیوسته نابود توام
بیمار دیدار توام شب ها به اقرار توام
باقی بماند سود تو در کار در سود توام
ای در همه احوال ما دریاب استیصال ما
بزم حلالی دار کن در تار در پود توام
معشوق موجود جهان موجود مشهود جهان
در هر مکان در لامکان در بحر موجود توام
دردم فزون کن یا مکن درمان کنون کن یا مکن
خوشحال می خواهم تو را جویای خشنود توام
هیچی چو من در شعر خود گوید تخلص با چه رو
من مخلص نام توام گم نام مفقود توام
التماس دعا ^_^.
